Baladharshan – Kinderen van India
Domus Mundi heeft er zich toe geëngageerd om technische steun en advies te verlenen aan de non-profitorganisatie Baladharshan bij de bouw van een lagere school in Sulurpet.
Enkele laatstejaarsstudenten Industriële Wetenschappen aan de KaHo Sint-Lieven te Gent , waaronder Jeroen Voet, hebben in het kader van hun masterproef hun steun aan het project verleend. Hierbij is het de bedoeling om te onderzoeken hoe men op een energie-efficiënte wijze een optimaal binnenklimaat kan garanderen op een duurzame manier met het gebruik van plaatselijke technieken, bouwsystemen en materialen. Zo wordt er bv. naar gestreefd om geen gebruik te maken van airco.
Het is de bedoeling om in een eerste fase 9 klaslokalen te bouwen, samen met een polyvalente zaal die eveneens dienst kan doen als opvangplaats tijdens overstromingen. Na enkele jaren komen hierop nog eens twee extra verdiepingen.
Context Baladharshan is een project dat zich richt op de kinderen van het arme dorp Attakanithipa in het Zuid-Oosten van India (op 60km van Chennai). Dit dorp wordt omringd door een meer op amper een paar kilometer van de oostkust. Jaarlijks zijn er in de streek twee moessonregens, in oktober en juni. Die worden voorafgegaan door zware orkaanwinden en cyclonen. De zomers zijn er zeer heet, met temperaturen tot 45°C. Door droogte en overstroming sterven er in dit gebied jaarlijks meer dan 5000 mensen.
De mensen van Attakanithipa trachten in deze moeilijke omstandigheden te overleven van visvangst en landbouw. De landbouwgrond is er helaas zeer arm en na het regenseizoen kan er enkel zout water worden opgepompt. De oogst is hierdoor van zeer slechte kwaliteit.
In 1999 is het project opgestart door Robert Sunil, een theoloog uit de streek. Wegens gebrek aan financiële middelen moest hij zich beperken tot het inzamelen van kleding en het oprichten van een verzorgingskamp. In 2001 is het project echter in een stroomversnelling geraakt toen Bart De Wilde, een Belgische wetenschapper, een geldinzamelactie had opgestart in zijn woonplaats Hamme.
Om de kinderen een betere toekomst te schenken wordt er volop geïnvesteerd in onderwijs. Zo werd enkele jaren geleden al een lagere school opgericht met steun van de Indiase overheid. Vanaf hun tiende gaan de kinderen naar een andere school buiten het dorp. Maar daar moeten ze elk schooljaar slagen voor een grote eindtoets om hun studie verder te mogen zetten. Veel kinderen slagen hier niet in. Om de kinderen verder te ontwikkelen wordt er nu een grote school gebouwd in Sulurpet, een dorp meer landinwaarts op zo’n 10km van Attakanithipa. Het is de bedoeling om in deze school de kinderen uit de omliggende dorpen verder te onderrichten in het engels. Op die manier hebben ze een grotere kans om te slagen voor de eindtoets en kunnen ze alsnog verder studeren.
Voor extra informatie rond dit project, foto’s en updates verwijzen we graag naar volgende website: www.kinderenvanindia.com.
Enkele laatstejaarsstudenten Industriële Wetenschappen aan de KaHo Sint-Lieven te Gent , waaronder Jeroen Voet, hebben in het kader van hun masterproef hun steun aan het project verleend. Hierbij is het de bedoeling om te onderzoeken hoe men op een energie-efficiënte wijze een optimaal binnenklimaat kan garanderen op een duurzame manier met het gebruik van plaatselijke technieken, bouwsystemen en materialen. Zo wordt er bv. naar gestreefd om geen gebruik te maken van airco.
Het is de bedoeling om in een eerste fase 9 klaslokalen te bouwen, samen met een polyvalente zaal die eveneens dienst kan doen als opvangplaats tijdens overstromingen. Na enkele jaren komen hierop nog eens twee extra verdiepingen.
Context Baladharshan is een project dat zich richt op de kinderen van het arme dorp Attakanithipa in het Zuid-Oosten van India (op 60km van Chennai). Dit dorp wordt omringd door een meer op amper een paar kilometer van de oostkust. Jaarlijks zijn er in de streek twee moessonregens, in oktober en juni. Die worden voorafgegaan door zware orkaanwinden en cyclonen. De zomers zijn er zeer heet, met temperaturen tot 45°C. Door droogte en overstroming sterven er in dit gebied jaarlijks meer dan 5000 mensen.
De mensen van Attakanithipa trachten in deze moeilijke omstandigheden te overleven van visvangst en landbouw. De landbouwgrond is er helaas zeer arm en na het regenseizoen kan er enkel zout water worden opgepompt. De oogst is hierdoor van zeer slechte kwaliteit.
In 1999 is het project opgestart door Robert Sunil, een theoloog uit de streek. Wegens gebrek aan financiële middelen moest hij zich beperken tot het inzamelen van kleding en het oprichten van een verzorgingskamp. In 2001 is het project echter in een stroomversnelling geraakt toen Bart De Wilde, een Belgische wetenschapper, een geldinzamelactie had opgestart in zijn woonplaats Hamme.
Om de kinderen een betere toekomst te schenken wordt er volop geïnvesteerd in onderwijs. Zo werd enkele jaren geleden al een lagere school opgericht met steun van de Indiase overheid. Vanaf hun tiende gaan de kinderen naar een andere school buiten het dorp. Maar daar moeten ze elk schooljaar slagen voor een grote eindtoets om hun studie verder te mogen zetten. Veel kinderen slagen hier niet in. Om de kinderen verder te ontwikkelen wordt er nu een grote school gebouwd in Sulurpet, een dorp meer landinwaarts op zo’n 10km van Attakanithipa. Het is de bedoeling om in deze school de kinderen uit de omliggende dorpen verder te onderrichten in het engels. Op die manier hebben ze een grotere kans om te slagen voor de eindtoets en kunnen ze alsnog verder studeren.
Voor extra informatie rond dit project, foto’s en updates verwijzen we graag naar volgende website: www.kinderenvanindia.com.